„Mimo że poczyniono znaczne postępy w walce z tą grupą chorób, rak pozostaje kluczowym problemem zdrowia publicznego i ogromnym obciążeniem dla społeczeństw UE”, stwierdza zaktualizowany raport Unii Europejskiej.

Rak jest nadal drugą najczęstszą przyczyną przedwczesnych zgonów (przed 65. rokiem życia), powodem prawie 20% wszystkich takich przypadków w Europie, po chorobach układu krążenia (50%).

W 2009 r. Komisja Europejska wyznaczyła ambitny cel zmniejszenia liczby zachorowań na raka o 15% do 2020 r. i powołała grupę ekspertów ds. kontroli raka, która dąży do wspierania działań związanych z opracowaniem instrumentów prawnych, ułatwieniem wymiany informacji między państwami członkowskimi i przeglądaniem polityk unijnych i krajowych.

Rzeczywiście, śmiertelność z przyczyny raka w Europie spada dzięki lepszym metodom leczenia.

W 2016 r., w 28 państwach członkowskich UE, ponad 275 000 osób zmarło z powodu raka płuc, jest to jedna piąta wszystkich zgonów z powodu raka i 5,4% całkowitej liczby zgonów, drugą najczęstszą przyczyną śmierci był rak jelita grubego – 157 000 przypadków.

W tym samym roku 97 000 tysięcy osób zmarło na raka piersi, co stanowiło 15,6% wszystkich zgonów z powodu raka wśród kobiet. W Irlandii był on przyczyną rekordowych 5,0% zgonów wśród kobiet.

Światowy Dzień Walki z Rakiem ma na celu podniesienie świadomości społecznej odnośnie tej choroby i zapobieganie niepotrzebnym zgonom poprzez zapobieganie tej chorobie, wyjaśnia Zuzana Bláhová, koordynatorka czeskiej organizacji Mamma HELP. „Po zdiagnozowaniu raka piersi życie ulega znaczącej zmianie. Chcemy wspomóc pacjentów, oferując godne zaufania miejsce, do którego mogą się zwrócić” – dodaje Bláhová. „Angażujemy się również w edukację, ponieważ samobadanie odgrywa ważną rolę w tzw. profilaktyce wtórnej raka piersi. Badanie fizykalne nie może zastąpić badania mammograficznego czy też ultrasonograficznego, ale powinno stać się częścią życia każdej kobiety”.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO – World Health Organisation) zwraca również uwagę na to, że badanie przesiewowe nie powinno być podejmowane przed menopauzą, ponieważ ma bardzo niewielki wpływ na ryzyko umieralności (jeśli jakikolwiek), podczas gdy ryzyko inwazyjnych lub szkodliwych procedur i nadmiernych zabiegów jest znaczące.

Alice Davies z biura informacyjnego Cancer Research UK: „Wcześniej czy później u połowy ludności Wielkiej Brytanii zostanie zdiagnozowany rak. A ponieważ ta choroba zwykle dotyka ludzi starszych, wzrost liczby zachorowań jest w dużej mierze spowodowany faktem, że żyjemy dłużej”.

„Ale ryzyko zachorowania na raka nie zależy tylko od wieku, genów lub złego losu – każdego roku można by zapobiec około czterem na dziesięć przypadków. Najlepszymi sposobami zmniejszenia ryzyka raka są: niepalenie tytoniu, utrzymywanie prawidłowej masy ciała i unikanie nadmiaru słońca. Dzięki współpracy polegającej na udostępnianiu wyników badań ośrodkom badawczym z całego świata, będziemy mogli szybciej wykrywać i zwalczać raka.”

Postęp w ciągu ostatnich 50 lat zmienił rokowania u osób z rozpoznanym rakiem.

W 2017 r. w 24 państwach członkowskich przeprowadzono ponad pół miliona operacji w celu usunięcia części lub całości gruczołu sutkowego i zapobieżenia lub leczenia raka piersi. W latach 2010–2015 w większości państw członkowskich wzrosła częstotliwości wykonywania kolonoskopii, kolektomii i resekcji płuca.

Liczba onkologów w Europie także się zwiększyła. Tak samo liczba urządzeń do radioterapii wykorzystywanych do leczenia promieniami rentgenowskimi lub radionuklidami.

„Jakość leczenia różni się znacznie w zależności od kraju, a czasem również w obrębie jednego kraju” – wyjaśnia Marilys Corbex, wyższej rangi urzędnik ds. technicznych zintegrowanego zapobiegania i kontroli chorób niezakaźnych w Europejskim biurze WHO. „Należy zidentyfikować ośrodki, w których wskaźniki przeżycia nie są dostateczne (gdyż podejście wielokierunkowe nie jest w pełni zapewnione lub operacja / chemioterapia / radioterapia nie są należytej jakości itp.) i podjąć odpowiednie działania.”

Z drugiej strony „dane pomagają w poprawieniu jakości, stanowią podstawę zapewnienia jak najlepszej terapii i pozwalają ustalić, gdzie potrzebne są ulepszenia i jak je realizować”.