«Πράσινες» επενδύσεις στην Ελλάδα χωρίς θεσμική προστασία του περιβάλλοντος

Ο όρος «πράσινες επενδύσεις» δεν φαίνεται να έχει εδώ και καιρό την αίγλη που διεκδικούσαν οι πολιτικοί εμπνευστές του. Οι αντιδράσεις κατοίκων σε περιοχές της ελληνικής επαρχίας απέναντι στην αλόγιστη διασπορά εγκαταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, κλπ) έχουν πολλαπλασιαστεί, τη στιγμή που ένας πακτωλός χρημάτων που προέρχεται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας εστιάζει στον πυλώνα της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης» για την ενεργειακή επάρκεια των χωρών της ΕΕ. Ποιοι είναι όμως οι όροι αυτής της μετάβασης, τι περιλαμβάνει και πώς διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος μέσα από τις επενδύσεις και τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνει ο Μηχανισμός Ανάκαμψης;

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δημοσιογραφίας Δεδομένων (EDJNet) με τη συμμετοχή του MIIR έθεσε στο μικροσκόπιο της έρευνας τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «πράσινη μετάβαση»  μαζί με τα Σχέδια Ανάκαμψης της Ελλάδας και ακόμη 10 χωρών της νότιας και ανατολικής Ευρώπης, προκειμένου να εντοπίσει τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και, κυρίως, να ρίξει φως στις επιπτώσεις από τις παρεμβάσεις που συνδέονται με τον βασικότερο ίσως πυλώνα του Μηχανισμού.